6 Μαρ 2008

Απαράδεκτος ο Ζουράρης! (2)

Επανερχόμαστε στο όσα απαράδεκτα είπε ο Ζουράρης αφού έχουν προκαλέσει έντονες αντιδράσεις και ποικίλα σχόλια. Παραθέτουμε το συγκεκριμένο απόσπασμα της ομιλίας του όπως ακριβώς το είπε απευθυνόμενος στους συγκεκντρωμένους: "Θα αναγκάσετε το ολογαρχικό τετρακομματικό σύστημα του ψευδοκράτους των Αθηνών... της αθηναϊκής χωματερής... αλλά και τους εδώ κεχηνότες και χάσκακες οι οποίοι σέρνονται από την δειλία και τον φόβο τους... θα τους αναγκάσετε να ξαναγίνουν Έλληνες... να γίνει και πάλι η Ελλάδα μακεδονική".
Πάντως η φράση ''αθηναϊκή χωματερή'' φαίνεται να είναι μια από τις αγαπημένες του Κώστα Ζουράρη (και των παοκτζήδων). Την έχει χρησιμοποιήσει ουκ ολίγες φορές σε διάφορες ομιλίες του (εμείς την ανακαλύψαμε ακόμα και σε ομιλία του το 1994 στο Α' Παγκόσμιο Συνέδριο Θρακών!). Μια αναζήτηση στη google είναι αρκετή για να το διαπιστώσετε. Άλλωστε ο Ζουράρης είναι από τους βασικούς διαμορφωτές της κομπλεξικής αντίληψης περί αθηναϊκού κατεστημένου που ευθύνεται για όλα τα δεινά της Θεσσαλονίκης (και του ΠΑΟΚ φυσικά).
Το προηγούμενο σχετικό post εδώ.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αυτά όλα είναι θλιβερά. Όλοι περιμένουμε περισσότερα από τους πνευματικούς ανθρώπους αυτού του τόπου. Πολύ περισσότερα. Τα λεχθέντα περί Αθήνας είναι αστεία και δεν πρέπει να λαμβάνονται υπόψη από κανέναν.

Ανώνυμος είπε...

Εγώ δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς ενοχλεί ! Το ότι ο Ζουράρης περιγράφει με έντονο και αφυπνιστικό ίσως τρόπο μια είδει υπάρχουσα κατάσταση ή η ίδια η κατάσταση που έχουν δημιουργήσει με τα χρόνια οι "Διαχειριστές της εξουσίας" που θέλουν να αποκαλούνται "Πολιτικοί". Εάν υπάρχει ένα γεγονός που μας ενοχλεί τότε φροντίζουμε να εκλείψει και δεν μας φταίει σε τίποτε το πρόσωπο που έχει το θάρρος να το καταγγείλει με τον όποιο ιδιαίτερο τρόπο θέλει._

Βασίλης._

Ανώνυμος είπε...

Τα όποια "συμπτώματα" στην πολιτική και γενικότερα στα δρώμενα της χώρας μας, δεν αντιμετωπίζονται κατ' αυτόν τον τρόπο. Η αφύπνιση δεν επιτυγχάνεται με ανάλογες ρητορικές, οι οποίες εν τέλει απωθούν. Η ανακήρυξη κάποιου σε πνευματικό μέγεθος, προϋποθέτει σοβαρότητα και ευθύνη έναντι του κοινωνικού συνόλου. Αλλιώς, παραμονεύει η γελοιοποίηση και αργότερα η περιθωριοποίηση. Η προσπάθεια κάποιων να εμφανίζονται σε μόνιμη βάση ως "αιρετικοί", τους εκθέτει άσχημα.